Tanden tandvlees

Uit het boek van Ramiel Nagel ‘Genees tandbederf’
(in het Nederlands vertaald door Mike)

Gezond tandvlees leidt tot een gezond gebit.
Het hebben van gezond tandvlees zal je kans op een gezond gebit aanzienlijk vergroten. Gezond tandvlees verbetert tevens je algehele gezondheid en weerstand tegen ziekte. Tandvleesaandoeningen worden rechtstreeks in verband gebracht met een verhoogd risico op hartkwalen en infarcten.211

De meeste mensen zijn zich niet eens bewust van het feit dat ze beginnende tandvleesaandoeningen hebben. Symptomen van tandvleesaandoeningen zijn, onder andere, terugtrekkend, gezwollen en bloedend tandvlees, loszittende tanden of kiezen, diepere pockets, afstervend tandvleesweefsel en tandverlies.

(Chronische) periodontitis [Wortelvliesontsteking.] en gingivitits [Tandvleesontsteking.] zijn enkele namen die worden gehanteerd voor uiteenlopende types en verschillende stadia van tandvleesaandoeningen. Ongeveer 75% van de Amerikaanse bevolking heeft tandvleesaandoeningen.

Net als het geval is bij tandbederf, verslechteren tandvleesaandoeningen eveneens naarmate men ouder wordt.212 Dit komt niet omdat tandvleesaandoeningen onderdeel uitmaken van het verouderingsproces, maar omdat ze een symptoom zijn van fysiek verval, dat het gevolg is van ons moderne leefpatroon.

Tandarts W. D. Miller, de bedenker van de meest gangbare theorie over de oorsprong van tandbederf, was van mening dat een van de sleutels voor immuniteit tegen tandbederf bestond uit “de bescherming van de tandhals door middel van gezond tandvlees”.

Zelfs als je geen merkbare tandvleesaandoening hebt, zal het advies in dit hoofdstuk je leren hoe je je tandvlees gezonder kunt maken. En gezonder tandvlees betekent een gezonder gebit en een gezonder lichaam.

Ik zal de allerbeste remedies met je delen, die razendsnelle heling teweeg hebben gebracht bij tandvleesweefsel. Er is echter geen enkele garantie dat deze methodes voor jou ook werkzaam zullen zijn. En niet alle advies zal geschikt of passend zijn voor iemand met een vergevorderde tandvleesaandoening en het bijbehorende tandverlies.

Tandvleesaandoeningen behoren toe aan de moderne mens. Weston Price legt uit waarom:

Veel primitieve volkeren behouden niet alleen al hun tanden en kiezen, zelfs op bejaarde leeftijd, maar hebben ook gezond tandvlees dat deze tanden en kiezen ondersteunt. Dit gebeurt ondanks het feit dat deze inheemse mensen geen tandartsen hebben om eventuele tandplak en tandsteen te laten verwijderen en ze ook geen middelen hebben om dit zelf te doen.213

Veel oude schedels die wereldwijd gevonden worden bevatten nog de meeste, zo niet alle, van hun tanden en kiezen, die diepgeworteld zitten. Tandverlies als gevolg van tandvleesaandoeningen was dus een zeldzaam of zelfs niet bestaand fenomeen bij onze voorouders.

Tandplak en tandvleesaandoeningen
Plakvorming treedt op wanneer de chemische huishouding van je lichaam uit balans is. De plak waar ik het over 

heb is de opbouw van afval dat op een ongezonde manier aan je tanden en kiezen blijft kleven. Tandplak wordt vooral veroorzaakt door gekookte dierlijke eiwitten die niet goed genoeg verteerd zijn.

Tandsteen wordt veroorzaakt door een hoog gehalte aan calcium in het bloed.214 Het calciumgehalte van je bloed heeft te maken met de verschillende voedselbronnen van calcium die je eet, maar ook met het vermogen van je lichaam om calcium te metaboliseren. Tandsteen doet zich voor als er een teveel aan calcium ten opzichte van fosfor in het bloed zit.215

Tandsteenvorming kan ook het gevolg zijn van niet-opneembare vormen van calcium in de voeding. De niet-opneembare calcium creëert vrije calcium in je bloedstroom.

Hieruit volgt dat plak niet de hoofdoorzaak is van tandvleesaandoeningen, maar dat plak zich op het gebit vormt wanneer de interne chemische huishouding van het lichaam niet in evenwicht is. Dit wordt veroorzaakt door slechte voeding, te veel suiker, verkeerd behandelde en bereide granen en belastende en giftige stoffen in het milieu.

Tandvleesaandoeningen, bloedend tandvlees, opgezwollen tandvlees en vetoplosbare vitamines

Periodontitis is een vergevorderde tandvleesaandoening, waarbij gewrichtsbanden en botten die het gebit ondersteunen ontstoken en geïnfecteerd raken.

Gedeeltelijk is dit het gevolg van een proces waarbij belangrijke voedingsstoffen niet in het tandvlees terechtkomen, omdat deze ontbreken in de voeding. Wanneer het biochemische, lichamelijke evenwicht is verstoord als gevolg van de overconsumptie van zoete en bewerkte voedingsmiddelen, of de onderconsumptie van mineralen, of een opstapeling van gifstoffen in je lichaam, kunnen tandvleesaandoeningen ontstaan.

Dr. Price legde het als volgt uit:

Er zijn vele andere uitdrukkingsvormen van dit proces van mineralen lenen. Een van de meest voorkomende is periodontitis, waarbij het bot rondom de tanden alsmaar meer verloren gaat en de tanden los komen te zitten. Dit weefsel verliest zijn afweer en raakt ontstoken. Bij dit proces letten wij voornamelijk op de infectie. De vorming van tandsteen maakt onderdeel uit van dit lokale proces. Hierin zitten gifstoffen die het tandvlees ernstig irriteren, waardoor het ontstoken raakt.

Bezien vanuit onze nieuwe kennis, is periodontitis grotendeels een voedingsprobleem.216

Volgens dr. Page is een tekort aan calcium of een overschot aan fosfor de specifieke oorzaak van tandvleesaandoeningen:

Periodontitis, een aandoening waarbij het tandvlees ontstoken raakt, doet zich in het algemeen voor wanneer de hormoonklieren niet goed functioneren, waardoor er een te hoog fosforgehalte ontstaat. Door het fosforgehalte terug te brengen naar de juiste verhouding tot calcium kan de ontsteking worden opgeheven.

Wanneer het fosforgehalte van het bloed te hoog is in relatie tot het calciumgehalte zal er zich vrije fosfor in het bloed bevinden, waardoor er zowel tandsteen als geïrriteerd tandvlees kunnen ontstaan. Als het fosforgehalte weer in balans wordt gebracht met het calciumgehalte in het bloed verdwijnt de irritatie (gingivitis) doorgaans.217

De vetoplosbare vorm van vitamine D verlaagt het fosforgehalte en verhoogt het calciumgehalte in het bloed. Een tekort aan vitamine D is verantwoordelijk voor problemen met de harde gebieden onder het tandvlees, zoals het bot dat de tandkassen vormt.218

Interessant genoeg was het de bevinding van dr. Mellanby in zijn experimenten met honden dat de vetoplosbare vorm van vitamine A de groei en ontwikkeling van tandvleesweefsel beheerste.

Als puppy’s voer kregen dat te weinig vitamine A bevatte, was er sprake van zwelling en overmatige groei van het tandvleesweefsel. Op het moment dat het tandvleesweefsel opzwelt worden er micro-organismen in aangetroffen.219

Vitamine A stimuleert bepaalde groeifactoren. Wellicht verklaart dit het effect dat vitamine A heeft op tandvleesweefsel.

Een voorname strategie bij de behandeling van tandvleesaandoeningen is om zowel de vetoplosbare vorm van vitamine A voor de zachte weefsels als de vetoplosbare vorm van vitamine D voor de harde weefsels en voor het bot te gebruiken. Als je het idee hebt dat de vetoplosbare vorm van vitamine A belangrijker is, raad ik je aan lever te gaan eten.

Tandvleesaandoeningen worden eveneens in verband gebracht met een overactieve hypofyse. Een van de functies van de adenohypofyse is de productie van groeihormoon. Deze klier wordt in evenwicht gehouden door middel van testosteron of oestrogeen. Gebrek aan groeihormoon en tandvleesaandoeningen houden dan ook nauw verband met elkaar.

Testosteron of oestrogeen kunnen worden verhoogd door middel van milde lichaamsbeweging, je gewicht binnen je ideale grenzen houden, een keur aan kruidenremedies en het vermijden van alcohol.

Tandvleesaandoeningen, vitamine C en scheurbuik

Cavia’s die voer toegediend krijgen met te weinig vitamine C, wat scheurbuik veroorzaakt, vertonen uiteindelijk symptomen van tandvleesaandoeningen. Hun tanden worden langer omdat het tandvlees, dat rood en sponzig wordt, zich terugtrekt.

Daarentegen heeft men op succesvolle wijze tandaandoeningen weten te genezen door middel van suppletie met vitamine C, bijvoorbeeld met camu camu-bessen.

Andere voedingsmiddelen die grote concentraties vitamine C bevatten zijn amalaki-bessen, acerola-bessen en rozenbottels. Je mag per dag wel twee theelepels vitamine C-poeder, afkomstig van bessen, tot je nemen.

Synthetische vitamine C in de vorm van ascorbinezuur kan nog steeds effectief zijn voor de genezing van tandvleesaandoeningen, maar het is niet helemaal duidelijk hoe effectief dit is.

Twee theelepels poeder van bessen die rijk zijn aan vitamine C komen neer op ongeveer 225 milligram vitamine C. Voor het onderhoud van gezond tandvlees zou een kleinere dosis ook moeten werken. Mogelijk is een nog kleinere dosis vitamine C werkzaam, als je voeding weinig of geen volle granen bevat.

Een eeuwenoude behandeling voor scheurbuik bij kinderen bestond uit rauwe melk en rauw vlees. Beide voedingsmiddelen bevatten zeer goed verteerbare vormen van fosfor. Deze voedingsmiddelen helpen ook om tandvleesaandoeningen te genezen.

Je hoeft echter geen rauw vlees te eten. Een andere optie is gekookt vlees, verwerkt in beestenbottenbouillons.
Mike
—–

Over het boek: ‘Genees tandbederf’ door Ramiel Nagel

Genees tandbederf is een bijzonder verhaal van een vader, Ramiel Nagel, die ontdekte dat zowel hij als zijn 1-jarig (!) dochtertje tandbederf en gaatjes had. Als leek is hij zich gaan verdiepen in de tandheelkunde en kwam tot opzienbarende ontdekkingen.

Ramiel kwam tot de ontdekking dat de gezondheid van je gebit alles te maken heeft met hetgeen je eet. Hij beperkte zich niet alleen tot het verbannen van suikerrijke snoepjes voor zijn dochtertje, maar gooide het complete voedingspatroon van het hele gezin om. Het resultaat laat zich raden. Een bijzonder boek voor mensen die echt geïnteresseerd zijn in hun gezondheid, met het gebit als centraal thema.

terug naar ‘tanden’