Spijsvertering

Hoe werkt de spijsvertering, qua vetten, eiwitten en koolhydraten.

Wat wordt waar in omgezet?

Vet gaat naar alle cellen in ons lichaam. Het communicatiecentrum van cellen zit niet in de kern, maar aan de buitenkant, de celwand. Daar zitten alle receptoren (‘docking stations’) voor hormonen, de chemische boodschappers van ons lichaam. Het is daarom van belang dat we beschikken over stevige en krachtige celwanden. Hiervoor gebruikt het lichaam vet. Wist je dat 50% van de celwanden bestaat uit verzadigd vet? Longcellen bestaan zelfs voor 100% uit verzadigd vet! Bij gebrek aan voldoende verzadigd vet zal het lichaam de bewerkte, plantaardige vetten in margarine, halvarine, frituurvet etc. gaan gebruiken, waardoor de celwanden verslappen en daarmee ook de receptoren op die celwanden, waardoor de hormonale communicatie naar de cellen niet optimaal verloopt. Hoe dan ook gebruiken de celwanden vet om zichzelf mee op te bouwen, dus we kunnen maar beter het juiste vet tot ons nemen, aangezien ons hele lichaam uit cellen bestaat. Dat juiste vet is Verzadigd vet.

Eiwitten worden gevormd uit aminozuren. Het lichaam gebruikt eiwitten vooral om enzymen en hormonen, maar ook om botten, kraakbeen, spieren, huid en bloed van te maken. Als je een ketogeen voedingspatroon aanhoudt dat laag is in koolhydraten, zal het lichaam zijn glucose vervaardigen door eiwitten om te zetten in suiker. Dit gebeurt bijv. bij mij en iedereen die in de vetverbranding zit.

Koolhydraten worden opgenomen in het bloed en voorzien dit van glucose, dat de cellen, spieren en hersenen voedt. Bij een teveel aan suiker in het bloed, duwt het hormoon insuline (afgegeven door de alvleesklier) de suiker in de cellen, waar deze wordt omgezet in vet. Hierdoor zetten de cellen uit en vervetten ze op termijn (overgewicht). Aangezien het lichaam ook eiwitten kan omzetten in glucose is er geen enkele reden om veel koolhydraten te eten. Koolhydraten zijn geen bouwstenen, vetten en eiwitten zijn dat wel. Er bestaan essentiële vetzuren en essentiële aminozuren. Er bestaan geen essentiële koolhydraten.
Mike
———

Een reactie van Mike op iemand die vragen heeft over histamine en slechte darmwerking. Hier speelt bijnieruitputting een belangrijke rol in:

Welkom, Marjolein! Jij heb een extreme variant van wat mij ooit ook mankeerde en waarom ik deze zoektocht naar gezondheid d.m.v. voeding ben aangegaan. Mijn klachten van weleer:

– veel, vaak en lang ziek
– voedselintoleranties en -allergieën
– permanent (365 dagen per jaar) neusverkouden
– hooikoorts, het ene jaar erger dan het andere
– slecht tegen fel licht kunnen
– overal jeuk op mijn lichaam
– onrustig en opvliegerig

Al deze klachten kun je samenvatten onder de noemer histamine. Wat de bijnieren hiermee te maken hebben is dat de bijnieren een histamine-oplossend enzym produceren genaamd histaminase. In het geval van verzwakte bijnieren gebeurt dit te weinig en krijg je dus overmatige histaminereacties. Sowieso horen je bijnieren het immuunsysteem (histamine is een immuunreactie) binnen de juiste proporties te houden d.m.v. cortisol, want anders slaat je immuunsysteem op hol.

In jouw verhaal herken ik al deze verschijnselen, dus prioriteit nr. 1 is het ondersteunen van de bijnieren d.m.v. dierlijk bijnierextract. Hierover valt op dit forum ongelooflijk veel te lezen, incl. gebruikerservaringen. De zoekfunctie van het forum laat te wensen over, dus beter in Google ‘bijnieren westonprice.nl’ of ‘bijnieruitputting westonprice.nl’ of ‘bijnierextract westonprice.nl’ typen.
Lees hier verder……
——

Wim Hof Methode
Een therapie die je niets kost maar veel kan betekenen voor je gehele lichaam is de ‘Wim Hof Methode’. Je kunt het in je eigen tempo en huis doen.
De methode bestaat uit 3 pijlers: ademhalingen, koude training en mindset. Ga het gewoon doen en kijk wat het voor je betekenen kan. Wat heb je te verliezen.
lees hier meer…..
——

Pas je leefstijl aan, hoe je dit doet lees je hier…..
——

Een interessante tekst over de (dunne) darm, van Colonquixote/Ronald Stalling. Hij heeft andere inzichten gekregen voor wat betreft darm problemen.
———

Lees via deze link op de website van leefbewust.nu van Mike Verest over de gevaren van glutenvrij en lactosevrij eten.
——–

ZIJN HET DE BIJNIEREN, SCHILDKLIER OF DARMEN?
Alles hangt met alles samen. Je kunt een bepaalde klacht niet 100% toewijzen aan 1 orgaan of klier. De spijsvertering, de stofwisseling, de hormoonhuishouding, het is allemaal 1 groot orkest, waarbij 1 ‘valsspeler’ een complete symfonie kan ontregelen. Een mogelijk scenario voor de problematiek van Dennis:

Jarenlange overmatige koolhydraatconsumptie leidt tot een opgefokte alvleesklier en opgefokte bijnieren, die wanhopig proberen de bloedsuikerspiegel stabiel te houden. Door overactieve bijnieren vertraagt de schildklier. Teveel vrije glucose en insuline in de bloedsuikerspiegel leidt tot ontstekingsreacties, omdat het lichaam d.m.v. witte bloedlichaampjes het bloed vrij willen houden van overmatige glucose en insuline. Witte bloedlichaampjes bedienen zich voor dit doel van H2O2, dat brandt zonder vuur. Hierdoor raakt weefsel aangetast, waardoor er littekenweefsel ontstaat. Dit kan gebeurd zijn bij de darmen, de lever, de nieren, enz. De darmen kunnen poreus geraakt zijn (lekke darm). Door stress veroorzaakt door overmatige koolhydraatconsumptie kan er sprake zijn van te weinig aanmaak van maagzuur, waardoor eiwitten niet goed genoeg verteerd worden. Dit veroorzaakt anaërobe melkzuurfermentatieprocessen (darmdysbiose, de darmflora bestaat uit meer anaërobe dan aërobe organismes) en de onverteerde eiwitten komen via de poreuze gaatjes in de darm. Ook deze worden door witte bloedlichaampjes aangevallen, omdat ze beschouwd worden als lichaamsvreemd. De schildklier springt vervolgens bij om e.e.a. via de huid te lozen.

Als je dit scenario leest, mag jij zeggen waar het precies aan ligt: bijnieren, schildklier, darmen? Wie het weet mag het zeggen.
Mike
——–

OVER EIWITTEN:
Gebruikmaking van de blender levert moleculaire schade op, met name bij eiwitten, omdat de moleculen worden stukgeslagen. Koken beschadigt ook eiwitmoleculen. Elke bewerking levert schade op. Je moet de voordelen tegen de nadelen afwegen. De voordelen verbonden aan blenden en koken is de ‘voorvertering’ van het voedsel, waardoor de vertering en voedselopname makkelijker verloopt en minder energie kost (spijsvertering is het meest energie vretende lichaamsproces). Er is veel vocht in de darmen nodig voor de vertering van beschadigde eiwitten door verhitting of blenden. Vandaar dat je zo vochtrijk mogelijk moet eten, dus koken in dikke, vette sauzen en blenden in veel vocht en vet.
Mike
———

MAAGKLACHTEN OF EEN NIET-GOED-WERKENDE ALVLEESKLIER (PANCREAS)?:
Verteringsklachten

In alle mogelijke leeftijdsgroepen hebben mensen maagdarmproblemen. Soms zijn het duidelijke klachten en in andere gevallen zijn de klachten van meer vage aard. Grote veroorzaker van zulke buikklachten die vaak niet opgespoord wordt in het ziekenhuis is de alvleesklier (pancreas).

Onopgemerkt gaat de pancreas achteruit
Het afnemen van de functie van de alvleesklier en het toenemen van chronische ontstekingen verloopt meestal sluipend en traag. Onopgemerkt gaat de pancreas als orgaan steeds verder achteruit. Het is niet ondenkbaar dat u dan met uw klachten niet op passende wijze wordt behandeld. Wie weet wordt u naar huis gestuurd met de boodschap ‘we kunnen niets vinden’. Helaas vaak met de bijgedachte dat er dan ook niets aan de hand is met u. Dit is een misvatting!
Lees hier verder……

Wij hebben het boek gekocht: ‘Ik heb er mijn buik van vol’ – van Marijke de Waal Malefijt.
Persoonlijk vonden we: Je krijgt een prima inzicht hoe de spijsvertering werkt maar de voedingsadviezen die Marijke geeft kloppen naar onze mening niet. In ieder geval niet met wat we leren op het Weston Price forum.
—–

Een theorie van Mike over de alvleesklier:
Vanaf vandaag ga ik experimenteren met suppletie van natriumbicarbonaat door hier 1 theelepel van per dag in water te drinken. Ik heb de volgende theorie ontwikkeld m.b.t. mijn alvleesklier:

De alvleesklier ondersteunt de spijsvertering op 2 manieren: uitscheiding van spijsverteringsenzymen en afscheiding van natriumbicarbonaat. Ik denk dat mijn alvleesklier te weinig van beide uitscheidt en het daardoor structureel moeilijk heeft. Ik denk verder dat ik voldoende enzymen binnen krijg door mijn consumptie van rauwe melk. Dit zou moeten compenseren voor het onvermogen van mijn alvleesklier om voldoende enzymen te produceren. Wat dus overblijft, en wat ik niet via voeding of dranken binnen krijg, is natriumbicarbonaat. Dit ga ik nu dus een tijdje dagelijks drinken om te zien of dit verbeteringen oplevert voor mij.

Hier een artikel over het gebruik van natriumbicarbonaat, voor wie hier meer over wil weten.
Mike

Het ‘experiment’ duurde voort, en heeft het volgende opgeleverd (tekst van Mike):

Onderstaande schreef Mike 5 maanden terug:
Ik heb mezelf de afgelopen jaren gediagnostiseerd met 2 hoofdproblemen voor wat betreft mijn lichamelijke gezondheid:

1. Een verzwakte galblaas, die boordevol gruis zit (vermorzelde stenen), ook nu nog, 6 jaar na mijn verandering van voedingspatroon in zijn geheel en 3 jaar na overschakeling op WAPF.
2. Een verzwakte alvleesklier, als gevolg van een leven lang consumptie van suiker, koolhydraten, zetmeel en bewerkte, plantaardige oliën/vetten. Dit is bij mij letterlijk zichtbaar in de vorm van een vergrote alvleesklier, met name na een maaltijd of voorafgaand aan reinigingsperiodes.

Twee weken geleden had ik ineens, van de ene dag op de andere, felle steken in mijn alvleesklier. Deze werden al snel gevolgd door aandrang om naar het toilet te gaan. De ontlasting die volgde was moeizaam en pijnlijk voor de alvleesklier. Daarna volgde een zeurende pijn, die mij zorgen baarde. Diezelfde dag volgde nog een aantal felle steken in de alvleesklier (alsof iemand er een mes in had gezet), opnieuw gevolgd door moeizame en pijnlijke ontlasting (die overigens pikzwart was!). 1 enkele keer werd ik hier zo misselijk van dat ik dacht dat ik moest overgeven (is nog net niet gebeurd, maar het scheelde niet veel).

Ik heb hier 2 dingen voor gedaan:
1. De zapper op mijn alvleesklier gehouden. Dit bracht vrijwel onmiddellijke verlichting van de pijn, goddank!
2. Adrenal geslikt om mijn bijnieren te ondersteunen. Ik vermoedde nl. dat ik een lichte vorm had van alvleesklierontsteking (pancreatitis). Ook de Adrenal deed wat hij moest doen en ik was binnen anderhalve dag verlost van deze pijnlijke episode.

In 2008 heb ik 3 keer een pijnlijke galkoliek gehad, wat me heel veel groenzwart gruis op het toilet opleverde en me 20 helse minuten bezorgde op de pot. Ik ben n.a.v. mijn kortstondige pancreatitis naar een anatomie-site gegaan om te zien of er een verband bestaat tussen de galblaas en de alvleesklier en ik zag meteen al dat er een galkanaal uitkomt in de alvleesklier. Vervolgens heb ik ge-Googled op de trefwoorden ‘gall stones’ en ‘pancreatitis’ en, voila, daaruit kon ik meteen opmaken dat een geblokkeerd galkanaal naar de alvleesklier inderdaad kan leiden tot alvleesklierontsteking.

Sindsdien heb ik herhaaldelijk een opgezwollen en pijnlijke alvleesklier gehad. Bica hielp met verlichting/verzachting van deze klacht:

Ikzelf drink nu alweer een week elke ochtend een theelepel bica in een glas water. Deze keer geen heftige slijmlozingen. Ik merk dat mijn alvleesklier hiervan kalmeert en hij is nu zichtbaar minder opgezwollen.

Ik ben er heel erg blij mee. Mijn alvleesklier wordt alsmaar rustiger (was regelmatig opgezwollen en pijnlijk) en ik ben nu ook een kilo in gewicht kwijt!

De alvleesklier produceert zelf ook natriumbicarbonaat. Ik heb het nodig als supplement want mijn alvleesklier heeft het zelf heel erg moeilijk (opgezwollen en pijnlijk).

Natriumbicarbonaat helpt mijn alvleesklier te ontlasten en ik merk dat het me ook helpt ontzuren.

Dit schreef Mike nu (kerst 2012)

Enkele weken geleden zat ik echter weer tegen een heftige en pijnlijke alvleesklierontsteking aan. Ik werd hier twee dagen achtereen mee wakker (was ook erg misselijk) en heb de tweede dag zelfs tot twee keer toe pure gal gebraakt. Opnieuw ben ik mijn zapper eeuwig dankbaar, want door deze op de pijnlijke alvleesklier te houden zakten de pijnsteken uiteindelijk!

Toch heb ik hier doorheen moeten gaan, want het goede nieuws is dat ik nu al enkele weken een alsmaar slinkende alvleesklier heb! Deze is sindsdien niet meer pijnlijk geweest en zoals gezegd is deze nu alsmaar minder opgezwollen. Het gaat dus de goede kant op! Ikzelf ben ervan overtuigd dat ik dit te danken heb aan de vele fruitsmoothies die ik in 2008 en een gedeelte van 2009 heb geconsumeerd. De WAPF-voeding is sindsdien de alvleesklier systematisch gaan helen. Deze heling heeft echter zo’n 3 jaar geduurd en is nog niet helemaal klaar. Bovendien is deze heling gepaard gegaan met soms heftige ontstekingspijnen en subtielere zeurende pijntjes en uitzetting van dit orgaan.

Zo’n opgezet orgaan weegt ook wat, want ik val nu al enkele weken in kilo’s af! In korte tijd ben ik zo’n 5 kilo kwijtgeraakt! Volgend jaar zien jullie tijdens mijn lezingen een volslanke Mike, want mijn ‘lichte overgewicht’ was grotendeels te danken aan mijn opgezette alvleesklier. Als ik mijn profiel naakt voor de spiegel bekeek, kon ik duidelijk zien dat de bolling van mijn buik ter hoogte van de alvleesklier was en ik daarna verder naar onderen slank was. Niet de traditionele volronde ‘bierbuik’ dus. Nu de alvleesklier tot rust komt en kleiner wordt, trekt mijn complete buikomvang recht, dus ik ben hier in meerdere opzichten blij mee!
Mike
——

Lees dit stuk over de alvleesklier. In alle mogelijke leeftijdsgroepen hebben mensen maagdarmproblemen. Soms zijn het duidelijke klachten en in andere gevallen zijn de klachten van meer vage aard. Grote veroorzaker van zulke buikklachten die vaak niet opgespoord wordt in het ziekenhuis is de alvleesklier (pancreas).

Het afnemen van de functie van de alvleesklier en het toenemen van chronische ontstekingen verloopt meestal sluipend en traag. Onopgemerkt gaat de pancreas als orgaan steeds verder achteruit. Het is niet ondenkbaar dat u dan met uw klachten niet op passende wijze wordt behandeld. Wie weet wordt u naar huis gestuurd met de boodschap ‘we kunnen niets vinden’. Helaas vaak met de bijgedachte dat er dan ook niets aan de hand is met u. Dit is een misvatting!
Lees hier verder……
——

Laatst sprak iemand ook al over een ‘luie alvleesklier’ als je koolhydraatarm gaat eten. Een alvleesklier die nauwelijks nog insuline aanmaakt is een blije alvleesklier die eindelijk eens een keertje rust krijgt.

Als de alvleesklier enzymen uit rauw of gefermenteerd voedsel verkrijgt of uit een goed supplement zal deze er ook niet ‘lui’ op worden, integendeel. De alvleesklier hoeft eindelijk eens niet op topvermogen te gaan draaien en krijgt hierdoor de kans te werken aan zelfherstel (regeneratie).

Je bijnieren of schildklier ondersteunen met dierlijke hormoonextracten maakt deze evenmin ‘lui’ of ‘afhankelijk’. Deze helen juist als ze het wat rustiger aan kunnen doen.

Je krijgt om dezelfde reden ook geen ‘luie spijsvertering’ als je grotendeels vloeibare maaltijden eet. Niet voor niets is het GAPS-protocol op dit principe gebaseerd, ter heling van de darmen.

Geen idee hoe deze onzinverhalen de wereld in komen. Ik denk dat we onbewust met een idee in ons hoofd zitten dat we ‘hard moeten werken’, zowel wijzelf als ons lichaam. De truc is juist om de meeste resultaten te boeken met de minste inspanning!
Mike
——

OVER BACTERIËN – BEESTJES:
Ik denk dat er beestjes binnen ons maar ook buiten ons bestaan die als taak hebben om zwakke plekken op te ruimen. Dit maakt sommige beestjes wel degelijk overdraagbaar, maar ze zullen alleen maar vat krijgen bij mensen (en andere organismes) die zwakke plekken vertonen.

Zelfs tijdens regelrechte dodelijke epidemieën zijn er altijd mensen die op de een of andere manier immuun zijn. Zij hebben dan dus geen zwakke plekken en de beestjes gaan aan hen voorbij, net zoals luizen uitsluitend zwakke planten opeten en sterke ongemoeid laten. Een epidemie sterft door sterkere mensen uiteindelijk ook uit, omdat de beestjes minder voedingsbodem hebben bij sterkere personen, waardoor ze ook minder krachtig worden als ze overgaan naar de volgende.

Je kunt dus heel goed zowel van binnenuit als van buitenaf aangevallen worden en deze opportunistische beestjes kunnen wel degelijk van de ene gastheer op de andere overstappen. 
Mike
———–

Kefir en kombucha zijn bijzonder goede probiotica’s.
Enkele van de waardevolle voedingstoffen die de “paddenstoel” produceert zijn: probiotica, enzymen, glucoronic zuur, malic zuur, glyconic zuur, lactic zuur, butyric zuur and acetic zuur. Bovendien produceert hij vitamine C en vele B vitamines.
Lees hier meer……..
——-

Probiotische bacteriën zijn essentieel voor onze gezondheid en voor een goede spijsvertering. Vele zure melkproducten (o.a. karnemelk, kefir, kwark, yoghurt) zijn een uitstekende bron van deze ontgiftende en vitaminenscheppende bacteriën. Behalve dat zure melkproducten, waaronder yoghurt, een breed spectrum aan probiotische bacteriën bevatten, bevatten ze zeer goed opneembare vormen van calcium. Zure melkproducten bevatten tevens zeer weinig melksuiker, beter bekend als lactose.
——

——
OVER SPIJSVERTERINGSPROBLEMEN EN VERMINDERDE ENERGIE:
Je spijsverteringsorganen hebben het moeilijk. Dit kan liggen aan een maagzuurtekort, waardoor de eiwitvertering niet goed verloopt. Ook de lever-, galblaas- en alvleesklierwerking kan verzwakt zijn, waardoor de vetvertering niet goed verloopt. Dit is letterlijk zware kost en als de vertering goed verloopt, houd je er lange-termijnenergie aan over vanwege de langzame en geleidelijke verbranding. Loopt de vertering ervan echter niet goed, dan krijg je wat jij ervaart: het kost bergen energie en alles wordt zwaar, zowel fysiek als mentaal.

Geef echter nooit een oud voedingsmiddel de schuld van een oude kwaal! We zijn als mensheid geëvolueerd op dit soort voedsel, dus wij moderne mensen hebben moeite met de vertering ervan a.g.v. degeneratie. Dergelijk voedsel vermijden lost niets op, want daarmee maak je jezelf alleen maar zwakker en ’train’ je je spijsvertering niet. Andersom is de boel forceren natuurlijk ook niet goed en dat is wat je momenteel wel doet.

Hoe gaan we dit dus oplossen? In 1 woord: vloeibaar. Je eet je voedsel nog te veel in vaste vorm. De dierlijke vet- en eiwitmoleculen behoeven veel verteringscapaciteit, waarover je op dit moment onvoldoende beschikt. Vertering is niets meer dan vast voedsel vloeibaar maken. Bied daarom het voedsel in een zo vloeibaar mogelijke vorm aan. Dat kost je minimale spijsverteringscapaciteit en geeft maximale energie. Denk hierbij aan helende beestenbottenbouillons (op basis van schenkels en mergpijpjes en botten), stoofpotten, maar ook kefir en rauwe melk.

Deze vloeibare voeding is extreem voedzaam en je slaat er twee vliegen mee in 1 klap: je spijsvertering wordt niet meer overbelast en krijgt een welverdiende rust en de voedzame dierlijke voedingsstoffen helen tegelijkertijd de darmen en alle andere spijsverteringsorganen. Bovendien is het makkelijk en zeer praktisch. Investeer enkele uren in het maken van een soep of stoofpot en je kunt er dagenlang van eten. Ook is het makkelijk mee te nemen voor onderweg in een thermosfles of een gewone fles.

Verder wil ik je aanraden om je koolhydraatinname niet te drastisch te verlagen. Je was gewend om op glucose te draaien en nu ontneem je je lichaam zijn brandstof. Zolang je lichaam (door een gebrekkige spijsverteringscapaciteit van dierlijke vetten en eiwitten) niet in staat is om vet als brandstof te hanteren lopen je cellen ineens op een lager pitje. Het maximum aan kh om in de vetverbranding te blijven is 100 gram per dag, maar als dit onvoldoende energie oplevert ga je dan maar niet voorlopig in de vetverbranding en kun je 150 of voor mijn part 200 gr. per dag eten (wel in de vorm van glutenvrije granen en bijv. zoete aardappelen, ook wel bataten genoemd). Houd het praktisch en niet dogmatisch, het moet letterlijk en figuurlijk leuk blijven!
Mike
——–

Er is een aantal vreemde en onwetenschappelijke aannames in de academische voedselwetenschap en medische wetenschap. Een ervan is dat enzymen in voedsel het maagzuur niet zouden overleven. Enzymen zijn eiwitten en maagzuur lost eiwitten op, dus dat klinkt in eerste opzicht logisch. Er wordt echter totaal voorbij gegaan aan het zeer delicate zuur-basen-evenwicht dat ontstaat in de maag-darmomgeving als reactie op voedsel.

Het lichaam produceert zijn eigen enzymen en daarnaast zitten er enzymen in rauw plantaardig en dierlijk voedsel. Ons lichaam produceert basische spijsverteringsvloeistoffen zoals natriumbicarbonaat en galzouten. Deze neutraliseren tot op zekere hoogte het maagzuur, waardoor er een perfecte omgeving ontstaat voor enzymen in voedsel om te kunnen overleven of voor lichaamseigen enzymen om actief te worden. Zoals altijd draait alles om een zeer delicaat evenwicht.

De Weston A. Price Foundation is helemaal weg van Edward Howell, iemand die je een enzymenspecialist zou kunnen noemen. Hier een artikel van Sally Fallon en Mary Enig over Howell.

Overigens is een tweede vreemde, onwetenschappelijke aanname dat onze darmen steriel zouden zijn, of horen te zijn. Types als Katan ontkennen dus het bestaan van darmflora. Dit komt voort uit de zielloze ‘wetenschap’ dat het leven onbezield is en dat bacteriën en andere micro-organismes per definitie lichaamsvreemd zijn en dus bestreden moeten worden. Opnieuw kunnen rauwe, gefermenteerde voedingsmiddelen een zeer positieve rol spelen in zowel het herstellen als het onderhouden van je darmflora.
Mike
——–

De WAPF (Weston A Price foundation) waarschuwt voor de inname van eiwitshakes. Geïsoleerde eiwitten in poedervorm zijn een regelrechte ramp voor je spijsvertering. Er is heel veel vit. A, schildklierhormoon en water uit de cellen nodig om dit te verteren. Bovendien worden overtollige eiwitten geloosd via de huid (acne, eczeem) en je produceert teveel urinezuur, waardoor je ammoniakvergiftiging van het bloed krijgt en je spieren en gewrichten verzuren (jicht).
Mike
———

Een opmerking van iemand op het forum, daarna het antwoord van Mike:
Ik was ook in de veronderstelling dat gluten slecht waren, mede door wat ik lees op dit forum.

Er is iets aan de hand met de moderne mens en de vertering van die lijmachtige/plakkerige eiwitten. Denk hierbij aan gluten en caseïne in melk, die overigens moleculair ook veel gelijkenis vertonen. Als deze eiwitten altijd al een probleem waren, dan hadden we al duizenden jaren gluten- en/of caseïne-intolerantie. Dit is echter een MODERN probleem. De auteur van het artikel in de Wise Traditions over gluten geeft dit ook aan. Geef nooit een oud voedingsmiddel de schuld van moderne klachten! Caseïne wordt onverteerbaar door pasteurisatie, er zijn nu lichaamsvreemde gluten door verregaande kruising/veredeling van graansoorten (tarwe is een beruchte). Daarnaast wordt er gewerkt met bestrijdingsmiddelen en er bevinden zich nu al GMO’s in onze voedselketen.

Het verhaal is niet zwart-wit, maar veel mensen hebben wel degelijk baat bij het vermijden van gluten en soms ook caseïne, zelfs in rauwe melk. Is er echter geen probleem, dan moet je dat er ook niet van maken. De auteur stelt terecht dat naarmate je meer voedingsmiddelen gaat mijden je na verloop van tijd ook geen verteringsenzymen hiervoor aanmaakt en het voedingsmiddel hierdoor misschien wel voorgoed onverteerbaar wordt. Ik eet zelf ook eens in de zoveel tijd brood en kan er dan ook echt van genieten.
Mike